Jo Willems

Op zondag 12 oktober 1980 hoorde Jo Willems (1954) voor het eerst van Salvador Dali.

Het was de dag van zijn eerste expositie, in zijn geboorteplaats Langenboom.

Bezoekers wezen hem op overeenkomsten in hun schilderstijlen.

Zonder ooit iets van zijn legendarische vakbroeder te hebben gezien, besefte Jo Willems dat hij een surrealist was…

Vele jaren zijn verstreken en inmiddels is Jo Willems een zelfbenoemd ‘realist met een surrealistisch tintje’.

“Ik wil dingen neerzetten waarvan mensen zeggen: ‘Is dít geschílderd…?’

Kijk naar de details: een bloem is een universum op zich.”

Gevraagd naar de essentie van zijn werk, zegt Jo Willems: “Ik wil iets weergeven wat er eigenlijk niet is, en toch wel.

Beelden die niet bestaan, maar niettemin een bepaalde herkenning geven.

Geen zwaar beladen scènes, geen diepgaande boodschappen, echt niet!

Maar ik geef wel herkenningpunten mee waardoor de beschouwer geraakt kan worden.”

Zijn bedrieglijk echte en toch onwerkelijke beelden zijn opvallend gedetailleerd, verrassend en vernieuwend. E

en enkele kritische noot gaat altijd gepaard met een humoristische ondertoon.

Ook uit de vaak hilarische titels blijkt de ondeugd en de levensvreugde van de schilder.